Deze week reden de IndyCar Series een double header op de bloedsnelle oval van Texas, dus daarom deze week ook een dubbele race review!
Genesys 300
Race | Genesys 300 🇺🇸 |
Circuit | Texas Motor Speedway, Fort Worth TX 🇺🇸 (1,5 mi) |
Datum | 01-05-2021 |
Aantal ronden/ Raceafstand | 212 300 mi1 |
Pole position | Álex Palou 🇪🇸 [10] – Chip Ganassi Racing – mph/-2 |
Podium | 1. Scott Dixon 🇳🇿 [9] – Chip Ganassi Racing 2. Scott McLaughlin (R) 🇺🇸 [3] – Team Penske 3. Pato O’Ward 🇲🇽 [5] – Arrow McLaren SP |
Snelste ronde | Marcus Ericsson 🇸🇪 [8] – Chip Ganassi Racing 219,098 mph/23.6606 (ronde 124)3 |
2: Startopstelling werd bepaald a.d.h.v. de stand in punten van de inschrijvingen na de GP van St. Petersburg.
3: Snelheid is bepaald t.o.v. een ronde van 1,44 mi lang.
👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻Deep in the heart of Texas!!
Na een road course en een street course was het dan eindelijk de beurt aan de eerste oval van het seizoen. En niet zomaar een oval! De 1,5 mijl lange Texas Motor Speedway is dankzij zijn hoge banking een bloedsnelle baan, zo snel zelfs dat de CART-monsters uit het begin van het millenium de Firestone Firehawk 600 moesten afgelasten, omdat de g-krachten onmenselijk hoog werden. Meer daarover in dit uitstekende drieluik van Marshall Pruett:
- Inside CART’s 2001 Texas debacle: The lead-up
- Inside CART’s 2001 Texas debacle: The invisible monster
- Inside CART’s 2001 Texas debacle: Silent running
Omdat het echter een beetje regende in Fort Worth (IndyCars racen niet op ovals als het nat is) werd het schema wat in de war gegooid. Er werd besloten om de kwalificatie te schrappen en daarmee ruimte te maken voor de vrije training. Ook werd de race een uur naar voren gehaald om zo precies tussen de buien door te kunnen racen. De startopstelling zou bepaald worden aan de hand van de punten behaald voor de verschillende inschrijvingen. Dit betekende uiteindelijk dat Conor Daly niet op de door hem in het kampioenschap ingenomen 18e plaats zou starten, maar helemaal achteraan, omdat hij nu in de Carlin van Max Chilton plaatsnam.
Traction compound
Al voor het weekend was er het een en ander te doen om de traction compound. Dit plakkerige goedje is op de baan in Texas aangebracht zodat de NASCAR-coureurs meerdere lijnen kunnen rijden en die race dus kunstmatiger spannender wordt. Echter zorgt dit spul er voor dat het asfalt eronder zo’n 15%-20% minder grip levert nadat het eraf gehaald is. Met als resultaat dat eigenlijk er slechts één racelijn mogelijk is. Vorig jaar zagen we dit al tijdens de vrije training en kwalificatie, waar respectivelijk Rinus VeeKay en Takuma Sato beide te hoog zaten en er zonder pardoes afvlogen. Na de start waren er wel een paar coureurs die het aandurfden om er deels op te rijden, maar gezien iedereen dan nog weinig grip heeft op koude banden is het verschil niet zo groot.
De start zelf was dus niet super spectaculair en na 2 ronden besloot Scott Dixon dat het genoeg was, en haalde hij teamgenoot Álex Palou in. Op 4 ronden na was dat ook de laatste keer dat er iemand anders aan de leiding van de race reed. Daarachter begon een tactisch steekspel, want door de hoge bandenslijtage bleek een undercut op Texas wel degelijk zinvol. En net terwijl een aantal mensen, onder wie Patricio O’Ward, binnen waren werd Sébastien Bourdais door Josef Newgarden in de rondte getikt, met als resultaat een afgeschreven auto en een Caution.
Weinig actie
Bij de herstart verdedigt Jack Harvey vrij agressief jegens Alexander Rossi, maar verder gebeurt er weinig. Rinus VeeKay heeft ondertussen last van een gebroken wishbone-cover, waardoor #RocketRinus verandert in #ParachuteRinus, en hij dus langzaam door het veld heen zakt. In een poging nog wat goed te maken opteert hij voor een vroege pitstop, maar net als hij weer naar buiten is besluit James Hinchcliffe zijn auto in de muur te parkeren. Terwijl hij op een ronde gezet wordt door Rosenqvist komt hij op de traction compound terecht en heeft vervolgens 0,0 grip.
Omdat je op Texas door de geringe lengte van de baan al snel twee ronden achterstand hebt is een caution tijdens de pitstop series nadelig voor de vroege stoppers. De pits gaat dan namelijk even dicht, het veld komt bij elkaar, en de coureurs in de ronde van de leider mogen dan hun stops maken. Je krijgt als vroege stopper dan wel één ronde terug, maar nooit de twee die je op volle snelheid terug zou krijgen. Een omgekeerde variant van de caution trap zoals die op reguliere en stratencircuits kan voorkomen.
Uiteindelijk is P20 dus het hoogst haalbare voor Rinus, die zelf verder weinig fout heeft gedaan. Wie wel wat fout doet is een monteur bij Chip Ganassi Racing, of beter gezegd, een van de wielsleutels. Hierdoor rijdt Ericsson zonder rechterachterwiel weg, wat voor de nodige commotie in de pitstraat zorgt. Achter de ongenaakbare Scott Dixon is het uiteindelijk rookie Scott McLaughlin die ook helemaal niks fout doet tijdens zijn eerste oval-race, en door een goede stop tijdens deze laatste caution als tweede de baan op komt. Achterhem wordt druk ingehaald door Josef Newgarden, die nog wat goed te maken heeft na zijn straf voor het uit de wedstrijd kegelen van Bourdais. Ook Graham Rahal gaat ervoor, wordt nog even door Harvey op de apron geduwd, maar komt uiteindelijk als vijfde over de streep. Wie niet over de streep komt is Colton Herta, die moet 22 ronden voor het einde opgeven met een kapotte achterwielophanging, waardoor het jonge talent met aspiraties voor het kampioenschap dure punten moet laten liggen.
XPEL 375
Race | XPEL 375 🇺🇸 |
Circuit | Texas Motor Speedway, Fort Worth TX 🇺🇸 (1,5 mi) |
Datum | 02-05-2021 |
Aantal ronden/ Raceafstand | 248 375 mi1 |
Pole position | Scott Dixon 🇳🇿 [9] – Chip Ganassi Racing – mph/-2 |
Podium | 1. Pato O’Ward 🇲🇽 [5] – Arrow McLaren SP 2. Josef Newgarden 🇺🇸 [2] – Team Penske 3. Graham Rahal 🇺🇸 [15] – Rahal Letterman Lanigan Racing |
Snelste ronde | Álex Palou 🇪🇸 [10] – Chip Ganassi Racing 217,352 mph/23.8507 (ronde 22)3 |
2: Startopstelling werd bepaald a.d.h.v. de stand in punten van de inschrijvingen na de Genesys 300.
3: Snelheid is bepaald t.o.v. een ronde van 1,44 mi lang.
GREEN, GREEN, yellow…
De tweede race was nog aan het beginnen toen het al mis ging. Pietro Fittipaldi, vervanger van Romain Grosjean op de ovals, had te laat door dat het veld nog héél even niet volgas ging en torpedeerde zodoende Sébastien Bourdais, die zo binnen 24 uur twee maal buiten zijn schuld met schade stond. In de daaropvolgende kettingreactie waren onder andere Dalton Kellett en Alexander Rossi de sjaak. Conor Daly kwam zelfs ondersteboven over de startlijn, maar na alle checks in het medisch centrum was iedereen gelukkig in orde. Hinchcliffe leek tussen alle rotzooi door te kunnen komen, maar bleek later toch schade te hebben en kwam zodoende niet verder dan 30 ronden.
Het grote brandstofsparen
Na de herstart begon het grote brandstofsparen. Met rondetijden die ver boven wat mogelijk is lagen probeerde het hele veld branstof te sparen. Net zoals de dag ervoor was het het Chip-Ganassitreintje wat de race leidde: Dixon voor Palou. En afgezien van een kleine schermutseling tussen Will Power en O’Ward gebeurde er tot ronde 115 geen fluit. Toen begaf de achterwielophanging van Jack Harvey. Na de resulterende caution was het wederom O’Ward die zijn intenties duidelijk maakte door bij de herstart maar liefst twee auto’s via de traction compound in bocht 1 en 2 in te halen.
In ronde 140 krijgen we dan eindelijk even een andere leider als Graham Rahal besluit dat hij even genoeg heeft van al het brandstof sparen (of hij wilde gewoon het puntje voor het aan de leiding liggen, kan ook). Hij gaat buitenom langs aan Scott Dixon, maar ook dat duurt maar een paar ronden, want dan zijn de rollen weer even omgedraaid.
En zo gebeurt er tot ronde 190 eigenlijk weer geen fluit. Er zijn wat pitstops, Rinus VeeKay klimt vanaf de laatste plaats langzaamaan steeds verder de punten in en inmiddels rijdt Newgarden aan de leiding. Scott Dixon is wat teruggevallen als gevolg van de pitstops, en terwijl ook Newgarden naar binnen gaat voor zijn laatste stopvalt de laatste caution van de dag: het wiel van Rosenqvist kiest zijn eigen weg, waardoor de Zweed terug naar binnen moet en de rest achter de pace car aan kan sluiten. Sato besluit als enige van de coureurs op de alternatieve strategie niet naar binnen te gaan, maar te hopen op nog een caution later in de race, zodat hij dan met veel nieuwere banden het verschil zou kunnen maken.
Mexicaanse furie
Met nog 51 ronden te gaan wordt het veld weer vrijgegeven en Herta, Pagenaud en Power besluiten drie dik bocht 3 in te duiken. De laatstgenoemde komt daarbij op de vermaledijde traction compound en probeert met man en macht de auto uit de muur te houden. Dit lukt helaas maar half, gezien hij de SAFER-barrier toch een klein kusje geeft, en ondertussen is hij een heel stuk teruggevallen.
Vooraan zijn het Newgarden en O’Ward die het uit gaan vechten om de overwinning, en met nog 24 ronden te gaan probeert O’Ward het eerst buitenom op start/finish, maar Newgarden houdt de deur dicht bij het ingaan van bocht 1. O’Ward weet wel zijn momentum te behouden, en duikt op de backstretch naar de binnenkant en weet Newgarden bij het ingaan van bocht 3 te passeren. De rest van de race is eigenlijk alleen spannend omdat het om Pato’s eerste overwinning gaat, maar feitelijk komt Newgarden geen moment meer in de buurt.
Een mooie, verdiende eerste overwinning voor Pato O’Ward dus. Naast Newgarden maakt Rahal het podium compleet, en weet Scott Dixon een vierde plaats thuis te brengen, waardoor hij aan de leiding van het kampioenschap blijft. Rinus VeeKay wordt keurig negende, en heeft met drie top 10-finishes in vier races een prima gemiddelde te pakken, zeker als je rekening houdt met het feit dat Ed Carpenter Racing het vijfde team op de grid is.
Oordeel
De Genesys 300 was een demonstratie van Scott Dixon. Slechts zes ronden reed hij niet aan de leiding, waarmee het een van de dominanste oval-overwinningen ooit was. De race zelf was redelijk ok, maar door de traction compound merkte je dar mensen niet het volledige risico durfde te nemen. Ik kom qua cijfer dan ook niet verder dan een 7.
De XPEL 375 was afgezien van de start en laatste 50 ronden eigenlijk gewoon een saaie bedoeling. De start was spectaculair, en gelukkig raakte er niemand gewond. Daarna was het brandstof sparen, brandstof sparen en nog eens brandstof sparen. Pato O’Ward en Graham Rahal probeerden er nog een race van te maken, en de acties van de eerstgenoemde hebben net een voldoende over de streep getrokken: een 6.
In de eerste race kun je niet om Scott McLaughlin heen als nominatie voor de Dan Gurney-award. Niks fout gedaan in zijn eerste oval-race en daarvoor beloond met een mooie tweede plaats. Voor de tweede race nomineer ik Graham Rahal. Hij was de enige die naast Pato O’Ward probeerde er nog een race van te maken, dus heel veel keuzes zijn er ook niet.
De nominatie voor de Dennis Vitolo-award voor de Genesys 300 gaat naar “The Mayor of Hinchtown”: James Hinchcliffe. Hij zat wederom totaal niet in de wedstrijd, en toen hij gelapt werd door Rosenqvist gleed hij pardoes de traction compound op en de muur in. Erg knullig voor iemand met zijn talent. Voor de XPEL 375 nomineer ik Pietro Fittipaldi… Hij is de enige die tijdens die wedstrijd echt een fout heeft gemaakt, dus ook in dit geval is er niet veel keuze.
Met vier winnaars in vier wedstrijden is het seizoen lekker onvoorspelbaar begonnen. Na een welverdiend weekje rust mogen de coureurs zich opmaken voor de GMR Grand Prix op de Indianapolis Road Course, waar Rinus VeeKay goede herinneringen aan heeft!
Genesys 300 | XPEL 375 | |
---|---|---|
Eindoordeel | 7/10 | 6/10 |
Dan Gurney-award | Scott McLaughlin (R) 🇺🇸 [3] – Team Penske | Graham Rahal 🇺🇸 [15] – Rahal Letterman Lanigan Racing |
Dennis Vitolo-award | James Hinchcliffe 🇨🇦 [29] – Andretti Steinbrenner Autosport | Pietro Fittipaldi 🇧🇷 [51] – Dale Coyne Racing with Rick Ware Racing |
Wees de eerste om te reageren