Vandaag is het twee jaar geleden dan Rinus VeeKay met een prima race vanaf een zevende startplek naar de overwinning reed op de road course van de Indianapolis Motor Speedway. Een puike prestatie, en de belofte leek ingelost te worden. Echter blijft de carrière van Van Kalmthout (zoals hij officieel heet) op dit moment een beetje steken.
Het IndyCar seizoen is inmiddels in volle gang: drie races, waarvan twee stratencircuits en één enorm snelle oval. De laatste race, op het stratencircuit van Long Beach, leverde een nieuw record op qua inhaalacties op de baan: 253. Onderstaande tweet bracht dit onder mijn aandacht, en uiteraard kon een vergelijking met de Formule 1 niet uitblijven (en de claim dat IndyCar honderd-miljoen-miljard keer beter is).
Waar er vorig seizoen een bak positiewisselingen moest worden opgelegd door de wedstrijdleiding hadden ze dit jaar besloten dat de afsnijders van de eerste chicane zich door een doolhof van piepschuimen blokken moesten banen alvorens het circuit weer te betreden. En dus ging de start dit jaar vlekkeloos en kleurde iedereen binnen de lijntjes, zul je zien. In bocht 6 maakte Grosjean nog wel een klein uitstapje, maar verder was het een hele nette eerste ronde, waarbij polesitter Scott McLaughlin als eerste doorkwam.
De pole position voor de Bommarito Automotive Group 500 was (weer) voor Will Power, die daarmee op gelijke hoogte kwam met Mario Andretti in de eeuwige ranglijst, met 67 poles in de Amerikaanse open wheel racerij. Voor Rinus VeeKay was het een kwalificatie om te vergeten, en hij mocht als 23e van start gaan.
De kwalificatie was al enigszins een voorbode voor wat er ging komen in de race. Veel rode vlaggen waardoor Dalton Kellett en Rinus VeeKay doorstoomden naar de Fast 12 waar ze beiden eigenlijk niet thuishoorden, maar zonder geluk vaart niemand wel zullen we maar zeggen. Pole position was voor Scott McLaughlin die zich wel thuis lijkt te voelen op stratenbanen.
De tweede race op de Indianapolis Road Course, als onderdeel van een gedeeld weekend met de NASCAR Cup Series, begon met Felix Rosenqvist van pole, met naast hem Alexander Rossi. De start was wat chaotisch omdat Pato O’Ward in de rondte getikt werd, waardoor zowel Will Power als Rinus VeeKay achter de spinnende auto vastzaten en beide flink wat plekken verloren. O’Ward kon zijn weg uiteindelijk vervolgen, maar echt vruchtbaar zou zijn dag niet meer worden. VeeKay krijgt een aantal van die plekken weer terug als Castroneves met véél teveel ambitie tussen Power en Malukas probeert door te glippen en alle drie plekken verliezen.
Deze week twee races in de IndyCar Series: een double header op bull ring van Iowa!
Voor de start van de race waren er nog drie kandidaten voor het kampioenschap: koploper Álex Palou, op een respectabele afstand de Mexicaan Pato O’Ward en tenslotte nog Josef Newgarden, die eigenlijk alleen nog een mathematische kans had. Hij moest én pole pakken, én winnen, én de meeste ronden aan de leiding rijden. Oh ja, Palou moest dan ook nog eens ver in het achterveld finishen. Pole position pakken was Newgarden in ieder geval gelukt, dus hij mocht nog een beetje hopen. O’Ward kende een wat mindere kwalificatie en moest zodoende vlak voor Palou van start, die wat minder risico kon nemen.
Na de nogal saaie double header van vorig jaar had de IndyCar organisatie voor dit jaar een plan bedacht om het racen te bevorderen. De baan in Texas heeft namelijk nogal wat last van ingesleten traction compound, een plakkerig goedje om de NASCAR-auto’s beter te laten racen. Dit spul is echter niet bruikbaar met de IndyCar-banden, dus er bestaat eigenlijk maar één racelijn, en dat bleek vorig jaar. Om dit tegen te gaan werd er een speciale sessie in het leven geroepen waarin een aantal coureurs rondjes ging rijden op de hogere lijn.
De pauze in de IndyCar duurde maar liefst 5 maanden en 1 dag, maar met een meer dan gezond deelnemersveld mochten de de heren (en dame!) de straten van St. Petersburg weer onveilig maken. Pole position was ietwat verrassend voor de regerend Rookie of the Year Scott McLaughlin, die Penske-teamgenoot Will Power van zijn 58e pole afhield (64e als je de ChampCars meetelt). Rinus VeeKay had met een vierde startplek ook een prima kwalificatie achter de rug, terwijl Romain Grosjean zijn debuut voor Andretti opluisterde met een vijfde startplek.
