| Race | Honda Indy Grand Prix of Alabama Presented by AmFirst 🇺🇸 |
| Circuit | Barber Motorsports Park, Birmingham AL 🇺🇸 (2,3 mi) |
| Datum | 01-05-2022 |
| Aantal ronden/ Raceafstand | 90 207 mi |
| Pole position | Rinus VeeKay 🇳🇱 [21] – Ed Carpenter Racing 124,980 mph/01:06.2507 |
| Podium | 1. Pato O’Ward 🇲🇽 [5] – Arrow McLaren SP 2. Álex Palou 🇪🇸 [10] – Chip Ganassi Racing 3. Rinus VeeKay 🇳🇱 [21] – Ed Carpenter Racing |
| Snelste ronde | Álex Palou 🇪🇸 [10] – Chip Ganassi Racing 121,489 mph/1:08.1541 (ronde 62) |
Relaxte Rinus
Met Rinus VeeKay op pole position voor de tweede keer in zijn IndyCar-carrière begon de race in Birmingham een stuk rustiger dan vorig jaar, echter was er wel een extra opwarmronde voor nodig, met dank aan het feit dat het veld niet netjes in formatie reed. Het veld kwam goed door de eerste paar rondes heen en VeeKay had geen problemen om de leiding te behouden. De vraag vooraf was vooral wie het zou wagen om drie pitstops te gaan maken. Vorig jaar bleek dat niet de winnende strategie, maar met gunstige baanpositie en wellicht een handige safety car kun je veel plaatsen goedmaken. De eerste die het ging proberen was Marcus Ericsson die al in de 11e ronde naar binnen kwam, niet veel later gevolgd door Newgarden en Herta.
Vooraan was VeeKay vooral bezig met het controleren van zijn voorsprong en het temporiseren van de wedstrijd, waarbij er voorlopig geen vuiltje aan lucht was voor de Hoofddorper. Na een paar ronden kwam ook Romain Grosjean binnen, en bij de volgende passage van de start-finishlijn ging hij wiel aan wiel met teamgenoot Herta, waarbij de laatstgenoemde een klein uitstapje moest maken in de eerste bocht. Later in de ronde wist hij Grosjean wel te verschalken.
De leiders kwamen vanaf ronde 30 binnen, waarbij O’Ward eerder binnenkomt dan raceleider VeeKay. Beiden komen achter Newgarden en Herta terecht, die uiteraard wel nog een extra stop moeten maken. Een beetje hulp voor de tweestoppers komt er niet veel later als rookie Ilott tijdens een gevecht met Castroneves in het grind vast komt te staan, en de enige neutralisatie van de dag volgt. Dit dwingt de driestoppers hun tweede stop vroeger te maken dan gewenst, waardoor die coureurs eigenlijk zijn uitgeschakeld voor de winst.
Raggende Romain
Vooraan lijkt VeeKay de race na de herstart te controleren en weet O’Ward zo’n seconde of twee achter zich te houden, terwijl van de driestoppers alleen Herta een beetje naar voren weet te komen. Grosjean maakt zich wat minder populair bij Newgarden door tegen de kampioenschapsleider aan te rijden, zonder er wat mee op te schieten. En tot aan de laatste pitstops kabbelt de wedstrijd dan een beetje voort. Er gebeurt niet veel en iedereen is alles een beetje aan het sparen voor de laatste stint.
Die pitstops komen dan uiteindelijk in ronde 61 waarbij VeeKay in zijn inlap wordt opgehouden door Jimmie Johnson, waardoor O’Ward hem op de hielen zit in de pits. Beide stops zijn ongeveer even snel, maar bij het uitrijden van de pits is het O’Ward die de koe bij de hoorns vat en met de push-to-pass VeeKay buitenom bocht 5 inhaalt. Rinus zou later toegeven dat hij niet goed zat op te letten en zijn eigen push-to-pass vergat. Twee rondes later verliest VeeKay nog een plek als ook Palou binnenkomt en voor hem weer de baan op komt.
O’Ward kan nu het tempo bepalen, waardoor de top drie vast lijkt te liggen. Daarachter gebeurt er nog wel het een en ander. Will Power passeert onder andere teamgenoot McLauglin, waardoor de Australiër promoveert naar de vijfde positie promoveert, komende vanaf de 19e startplek. Colton Herta probeert een paar ronden late hetzelfde, maar komt van veel te ver en verslikt zich in de inhaalpoging. De neus staat snel weer de juiste kant op, maar het kost hem wel een paar plaatsen.
Het slotakkoord is voor Romain Grosjean die bij een inhaalpoging op Rahal maar liefst twee keer contact maakt met zijn tegenstander, om er uiteindelijk wel voor te komen. Rahal was “not amused”, maar de wedstrijdleiding greep uiteindelijk niet in. Vooraan bleef alles zoals het was, waardoor O’Ward zijn derde IndyCar-overwinning binnenhaalde. Palou komt als tweede over de lijn en pakt de leiding in het kampioenschap, gevolgd door Rinus met ietwat teleurstellende derde plek.
Oordeel
De race was matig onderhoudend, met name dankzij het gestuntel van een aantal coureurs. Niet echt een klassieker en dankzij het ontbreken van echte spanning vooraan niet meer dan een 6,5 waard wat mij betreft.
Voor de Dan Gurney-award wordt uiteraard Will Power genomineerd. Na een belabberde kwalificatie moest de temperamentvolle Australiër vanaf een 19e plek de race aanvangen, en kwam uiteindelijk maar een paar seconden tekort voor het podium.
Voor de Dennis Vitolo-award nomineer ik Jimmie Johnson. Geen tempo en bij teveel incidenten betrokken. Hopelijk kan hij wat op de ovals, maar op de “gewone” banen begint het wat teleurstellend te worden.
De maand mei is begonnen, dus op naar Indianapolis!
| Eindoordeel | 6,5/10 |
| Dan Gurney-award | Will Power 🇦🇺 [12] – Team Penske |
| Dennis Vitolo-award | Jimmie Johnson 🇺🇸 [48] – Chip Ganassi Racing |
Wees de eerste om te reageren