Ik kreeg deze biografie van Lewis Hamilton ruim een jaar geleden (2022) voor Sinterklaas en heb hem een tijdje op de plank laten liggen, want ik ben een sporadisch lezer. Echter om mijzelf wat ontspannender naar bed te doen gaan heb ik dit boek enkele weken geleden opgepakt en hoofdstuk voor hoofdstuk doorgewerkt.
Na de spanning van 2021 was het een schier onmogelijke taak voor het seizoen 2022 om net zo legendarisch te worden. Echter was er genoeg te beleven: er waren nieuwe reglementen die, naar mijn bescheiden mening, prima hun werk hebben gedaan, en meer dan genoeg prima races. De strijd om het kampioenschap was na de zomerstop weinig meer waard, en met een recordaantal van 15 raceoverwinningen in één seizoen is Verstappen nu absoluut recordhouder in die statistiek. Hopelijk wordt dat volgend jaar wat spannender.
Waar vorig jaar beide titelkandidaten op een gelijk puntenaantal in Abu Dhabi arriveerden waren het dit jaar de coureurs die om plek twee in het kampioenschap streden. Dus wie van beiden hoger finishte was tweede in het kampioenschap. Een schamele troost, maar gezien de extreem sterke vorm van Max Verstappen dit seizoen ook het enige wat nog overbleef.
Voorafgaand aan het weekend hing de dreiging van regen in de lucht, maar uiteindelijk had dit alleen invloed op de kwalificatie. Die was daarmee wel een instant klassieker, want geen van de coureurs kon op zijn lauweren rusten door de nat-droog-nat situatie. Vooral Q3 was spannend omdat de baan steeds natter werd en er dus zo snel mogelijk een ronde neergezet moest worden. Kevin Magnussen deed dat als beste, en zodoende verdiende hij zijn en Haas’ eerste (statistische) pole position!
Voor de race was er een hoop gezeik en gedoe in de media en op de socials rondom cost cap straffen, Sky-boycots en een meer dan slaapverwekkende tweede vrije training (d.w.z Pirelli-bandentest). De kwalificatie was uiteindelijk een vrij eenvoudige prooi voor Max Verstappen, met meer dan drie tienden voorsprong op nummer twee, George Russell. De start van de race beloofde spannend te worden, maar eigenlijk viel dat best mee omdat Verstappen in tegenstelling tot beide Mercedessen op de zachte band startte. Daarbij zijn de Mercedessen zelfs met de 25% lagere luchtdichtheid niet opgewassen tegen de efficiëntie van de Red Bull, dus Verstappen had geen enkele moeite de leiding te behouden.
De kwalificatie voor de US Grand Prix was een prooi voor Carlos Sainz, nadat Red Bull de ietwat vreemde keuze had gemaakt om Verstappen vroeg naar buiten te sturen voor zijn tweede snelle ronde, waardoor hij achter het verkeer zat en gedwongen werd tot nog een opwarmronde. Dit kostte hem uiteindelijk de derde sector, waardoor Sainz zijn meer dan prima ronde bleef staan, met een luizige negen honderdsten voorsprong op nummer drie Verstappen. De kwalificaties blijven dit jaar retespannend.
De kwalificatie van de Grand Prix van Japan was een spannende: Ferrari was ouderwets snel, maar met de snelle derde sector was ook Red Bull niet kansloos, en dus zette Verstappen zijn wagen op pole met maar liefst één honderdste van een seconde voorsprong. Je kunt maar zeker zijn. Het verschafte hem wel de ideale uitgangspositie om op de zondag de wereldtitel te pakken. Hij had immers alles in eigen hand en met een zege in combinatie met de snelste ronde zou hij sowieso kampioen zijn, ongeacht wat Leclerc zou presteren.
Omdat Singapore in een lekker subtropisch klimaat ligt, is de temperatuur en luchtvochtigheid doorgaans vrij hoog, maar regent het niet zo vaak. Daarentegen, als het regent is het ook meteen een bak water die je noopt om de zandzakken uit de opslag te halen en de dijken te verstevigen. Dit is dan ook precies wat gebeurde voor de aanvang van de Grand Prix, en gezien het water van de tribune afstroomde als zijnde de Niagara-watervallen deed wedstrijdleider Eduardo Freitas er goed aan de start van de race uit te stellen. Of een uur uitstel meteen noodzakelijk was is dan weer een goede vraag, omdat de baan inmiddels zo droog was dat intermediates voldoende waren. En dus kwam op internet de terechte vraag bovendrijven of full wets nog wel een functie hebben in de huidige Formule 1.
Dankzij een berg aan gridstraffen was de kwalificatie in Monza nogal overbodig. Of in ieder geval, ontdaan van elke spanning. Want gezien zowel Verstappen, als Pérez, als Sainz met gridstraffen naar achteren werden verwezen was het voor Leclerc een kwestie van geen fouten maken om pole te pakken. Gelukkig was de one lap pace van de Ferrari afdoende om dat ook op eigen kracht voor elkaar te krijgen, maar echte spanning ontbrak.
De kwalificatie was, tegen de verwachting in, een prooi voor Verstappen, die met maar liefst 21 duizendsten van een seconde Leclerc achter zich wist te houden. Sainz volgde daar vlak achter met Hamilton iets verder weg op een vierde plek. De Mercedessen waren erg sterk onderweg, maar een spin van Pérez gooide roet in het eten.
