Ga naar de inhoud

Race review – Grand Prix of Long Beach 2021

Leestijd: 5 minuten
RaceAcura Grand Prix of Long Beach 🇺🇸
CircuitStreets of Long Beach, Long Beach CA 🇺🇸 (1,968 mi)
Datum26-09-2021
Aantal ronden/
Raceafstand
85
167,28 mi
Pole positionJosef Newgarden 🇺🇸 [2] – Team Penske
103,846 mph/1:08.2241
Podium1. Colton Herta 🇺🇸 [26] – Andretti Autosport with Curb-Agajanian
2. Josef Newgarden 🇺🇸 [2] – Team Penske
3. Scott Dixon 🇳🇿 [9] – Chip Ganassi Racing
Snelste rondePato O’Ward 🇲🇽 [5] – Arrow McLaren SP
102,469 mph/1:09.1407 (ronde 22)

Anticlimax in titelstrijd

Voor de start van de race waren er nog drie kandidaten voor het kampioenschap: koploper Álex Palou, op een respectabele afstand de Mexicaan Pato O’Ward en tenslotte nog Josef Newgarden, die eigenlijk alleen nog een mathematische kans had. Hij moest én pole pakken, én winnen, én de meeste ronden aan de leiding rijden. Oh ja, Palou moest dan ook nog eens ver in het achterveld finishen. Pole position pakken was Newgarden in ieder geval gelukt, dus hij mocht nog een beetje hopen. O’Ward kende een wat mindere kwalificatie en moest zodoende vlak voor Palou van start, die wat minder risico kon nemen.

De start was dankzij de extreem krappe hairpin bij het opkomen van het rechte stuk wat rommelig, maar daardoor kwam iedereen wel goed door de eerste paar bochten heen. Aan het eind van de eerste ronde was het kampioenschap voor O’Ward echter al door het putje. Ed Jones kwam veel te enthousiast aan de binnenkant van Hinchcliffe in de laatste bocht en torpedeerde zo O’Ward, die hierdoor in de rondte ging, en uiteindelijk met een kapotte ophanging de strijd moest staken. Een anti-climax van jewelste.

Ed Jones maakt vrienden met O’Ward.

Omdat Bourdais stilviel kwam wel de eerste caution van de dag uit, waarna Herta aan het werk kon. Duidelijk de snelste auto, maar door een slechte kwalificatie moest hij aan een inhaalrace beginnen. Kampioenschapsleider Palou was als eerste de sjaak, maar die had andere belangen en besloot niet in de weg te liggen. Ook Grosjean had er wel zin in en wist Rosenqvist in een foutje te dwingen.

Inhaalrace op een stratenbaan

Na een caution vanwege het stilvallen van O’Ward is het Castroneves die de dans leidt, voor Rosenqvist en Sato. Doordat zij de pits niet hadden opgezocht ontstond er dus ook een tactisch element in de wedstrijd. De groene vlag duurde echter maar een paar ronden omdat Ericsson zich verremde bij een aanval van Rossi en zodoende met zijn neus in de banden stond.

Dankzij alle pitstops was het Herta die inmiddels op een virtuele derde plek lag, en bij de herstart dook hij meteen aan de binnenkant van Dixon in bocht 6, en niet veel later was het een passeeractie voor de virtuele leiding aan het einde van Seaside Way. Met de snellere wagen van Herta was het kampioenschap hiermee ook wel beslist, gezien alleen fouten van Herta én Palou Newgarden nog aan de titel zouden kunnen helpen.

De race-winning move van Herta!

Saai slot

De race kabbelde vervolgens een beetje tot het einde. Askew probeerde Daly nog in te halen, maar verremde zich volledig, waardoor Daly rechtdoor moest, en Askew in de banden stond, en waarmee de laatste caution van het seizoen een feit was. Grosjean had onderweg ook nog een keer de muur geraakt, waardoor het Rookie of the Year-kampioenschap naar Scott McLaughlin ging.

Vooraan was het Herta die onbedreigd naar de zege reed, omdat inmiddels alle verschillen in banden en brandstof genivelleerd waren. Newgarden werd tweede waardoor het kampioenschap voor Palou een feit was, waarmee het seizoen (wat mij betreft) een terechte kampioen heeft gekregen. Niet spectaculair, maar wel héél consistent!

En Rinus VeeKay? Zijn race werd weer eens gekenmerkt door pech. Op weg naar een top 10-klassering hield de brandstofpomp er mee op, waarmee zijn belabberde tweede seizoenshelft tot een passend einde kwam.


Oordeel

Na een interessante start was de race verder niet heel erg spannend, en meer dan een 7 wil ik der dan ook niet voor geven.

De laatste nominatie voor de Dan Gurney-award voor dit seizoen gaat naar Jack Harvey. Als 25e gestart, kwam dankzij een prima inhaalrace en tactiek als zevende over de finish. Erg indrukwekkend.

Ed Jones nomineer ik voor de Dennis Vitolo-award. Met een volledig onzinnige inhaalpoging hielp hij eigenhandig de race van O’Ward om zeep, met een gigantische anti-climax in het kampioenschap als gevolg.

Aan het eind van het jaar een jaaroverzicht met een ranking van alle races, en de einduitslag van de awards!!

Eindoordeel7/10
Dan Gurney-awardJack Harvey 🇬🇧 [60] –Meyer Shank Racing
Dennis Vitolo-award Ed Jones 🇬🇧 [18] – Dale Coyne Racing with Vasser Sullivan
Gepubliceerd inGrand Prix of Long BeachIndyCarRace review

Wees de eerste om te reageren

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *