Ga naar de inhoud

Race review – Big Machine Grand Prix 2021

Leestijd: 6 minuten
RaceBig Machine Spiked Coolers Grand Prix 🇺🇸
CircuitIndianapolis Motor Speedway (Road Course),
Speedway IN 🇺🇸 (1,439 mi)
Datum14-08-2021
Aantal ronden/
Raceafstand
85
207,32 mi
Pole positionPato O’Ward 🇲🇽 [5] – Arrow McLaren SP
124,167 mph/1:10.7147
Podium1. Will Power 🇦🇺 [12] – Team Penske
2. Romain Grosjean 🇫🇷 [51] – Dayle Coyne Racing with Rick Ware Racing
3. Colton Herta 🇺🇸 [26] – Andretti Autosport with Curb-Agajanian
Snelste rondeWill Power 🇦🇺 [12] – Team Penske
121,474 mph/1:11.6919 (ronde 16)

Vliegende Nieuw-Zeelander

Met maar liefst 28 inschrijvingen was dit de drukste niet-Indy-500 IndyCar-race sinds jaren, en om in zo’n veld jezelf als vierde te kwalificeren bij je debuut is een prestatie van formaat. Debutant in kwestie was Formule 2-coureur Christian Lundgaard, die de plaats in mocht nemen van Santino Ferrucci. Vooraan was het Pato O’Ward die de pole had gepakt, en met Palou op de zesde plek zou dat het begin kunnen zijn van een inhaalrace voor het kampioenschap. Rinus VeeKay ving de wedstrijd aan vanaf een negende plek, eentje achter zijn teamgenoot Daly. Het zou meteen zijn hoogste positie in de race zijn, want echt lekker ging het niet.

Maar eerst de start, die in tegenstelling tot de eerste race op de Indianapolis Road Course wel vlekkeloos ging. Tenminste, voor iedereen op Scott McLaughlin na. De Nieuw-Zeelander zag zich genoodzaakt de chicane af te snijden, met als gevolg dat hij gelanceerd werd door de sausage kerb die daar lag. Zoals we vorige week al zagen kunnen de Dallara’s zulke vluchtjes best hebben, dus de rookie kon zijn weg prima vervolgen.

Klein vluchtje voor Scott McLaughlin

Vooraan gebeurde er eigenlijk niet heel veel, Palou klaagde wat over zijn motor, maar in het middenveld werd er om elke centimeter gestreden. Al snel bleek dat Rinus absoluut geen snelheid had op de rode banden, waardoor hij door het veld heen zakte. Later in wedstrijd werd het niet veel beter. Ook voor Newgarden was het een matige openingsfase. In ronde 3 werd hij in één bocht door drie man ingehaald, en niet veel later werd hij door Chilton in het gras gedwongen.

Power-play

Na de eerste serie pitstops (die bij Ed Carpenter Racing traditioneel werd verkloot…) ging Will Power in de aanval ten opzichte van raceleider O’Ward. Op opgewarmde en zachtere banden kwam hij ook vrij gemakkelijk langs de Mexicaan en verdween langzaam maar zeker uit het zicht. Niet veel later gingen ook Herta en Grosjean aan hem voorbij. Lundgaard mocht ondertussen even aan de leiding rijden, maar viel gedurende race logischerwijs wat verder terug.

In het middenveld werd genoeg gevochten: VeeKay haalde Hunter-Reay in, Rahal ging voorbij aan Lundgaard, terwijl de laatste mannen hun eerste pitstop maakten. Meteen na de stops waren het Daly en Pagenaud die elkaar in de haren zaten, met als gevolg dat eerstgenoemde vakkundig het gras maaide.

De race kabbelt rustig verder, totdat de laatste ronde pitstops eraan zit te komen. Power zit vast achter een erg tegenvallende Hinchcliffe, niet geheel toevallig teamgenoot van de nummer twee, Colton Herta. Ook Romain Grosjean komt hierdoor dichterbij aan de leiding, die ook nog een vers setje rode banden in petto heeft. Daar weer achter is het Palou die voorbij gaat aan O’Ward, waardoor het kampioenschap er voor de Catalaan steeds gunstiger uit gaat zien.

Toch nog cautions

De races op de Indianapolis Road Course staan er om bekend dat ze doorgaans weinig cautions kennen, en ook na de laatste serie pitstops is er nog steeds geen neutralisatie geweest. Dat verandert op het moment dat Palou zijn motor opblaast. Gezien de beperkte voorsprong van Will Power was het voor hem wel een zegen, gezien nu die vermaledijde Hinchcliffe voor zijn neus weg viel.

Bij de herstart maakt Power daar dan ook flink gebruik van door direct weg te rijden bij de concurrentie. Daarachter is het Grosjean die buitenom bij Herta gaat voor de tweede plek. Een ronde later zijn het Rossi en O’Ward die met elkaar in de clinch liggen, waarbij ze meermaals van positie wisselen. Achterin het veld is het Bourdais die Hunter-Reay van de baan af duwt, terwijl Rosenqvist zich langs zowel langs McLaughlin als VeeKay gaat. Bij die laatste actie is het McLaughlin die zich verremt en daardoor VeeKay achterstevoren tikt, met nogmaals een Caution als gevolg.

Vooraan verandert er niks meer, waardoor Power eindelijk eens een overwinning binnenhaalt dit seizoen. Grosjean haalt zijn tweede podium in even zoveel races op de Indianapolis Road Course, terwijl Herta het podium completeert.


Oordeel

Een race met heel veel gevechten, maar voor de overwinning vrij weinig strijd. Al met al een 8 voor deze race, die voor Rinus VeeKay een stuk minder gelukkig was dan de eerste uitvoering in mei.

De nominatie voor de Dan Gurney-award is voor Romain Grosjean. Prima gekwalificeerd en met een meer dan prima inhaalactie de tweede plaats binnengehaald. En niet onbelangrijk, ondanks dat hij tot nu toe geen ovals reed staat hij slechts 7 punten achter McLaughlin in het Rookie-of-the-Yearkampioenschap.

Van hero to zero: de nominatie voor de Dennis Vitolo-award is wederom van James Hinchcliffe. Na de opleving in Nashville was er nog even hoop dat hij nog iets van zijn seizoen kon maken, maar niets bleek minder waar. De hele race op flinke achterstand van Jimmie Johnson gereden, en eigenlijk alleen in beeld geweest omdat hij Will Power dwars zat.

En aan het eind van deze week racen we weer: de laatste oval van dit seizoen! Hopelijk weet Rinus zijn vorm een beetje om te keren, want het zit op dit moment niet mee.

Eindoordeel8/10
Dan Gurney-award Romain Grosjean 🇫🇷 [51] – Dayle Coyne Racing with Rick Ware Racing
Dennis Vitolo-awardJames Hinchcliffe 🇨🇦 [29] – Andretti Steinbrenner Autosport
Gepubliceerd inBig Machine Grand PrixIndianapolis Grand PrixIndyCarRace review

Wees de eerste om te reageren

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *