Vandaag is het twee jaar geleden dan Rinus VeeKay met een prima race vanaf een zevende startplek naar de overwinning reed op de road course van de Indianapolis Motor Speedway. Een puike prestatie, en de belofte leek ingelost te worden. Echter blijft de carrière van Van Kalmthout (zoals hij officieel heet) op dit moment een beetje steken.
De tweede race op de Indianapolis Road Course, als onderdeel van een gedeeld weekend met de NASCAR Cup Series, begon met Felix Rosenqvist van pole, met naast hem Alexander Rossi. De start was wat chaotisch omdat Pato O’Ward in de rondte getikt werd, waardoor zowel Will Power als Rinus VeeKay achter de spinnende auto vastzaten en beide flink wat plekken verloren. O’Ward kon zijn weg uiteindelijk vervolgen, maar echt vruchtbaar zou zijn dag niet meer worden. VeeKay krijgt een aantal van die plekken weer terug als Castroneves met véél teveel ambitie tussen Power en Malukas probeert door te glippen en alle drie plekken verliezen.
Met maar liefst 28 inschrijvingen was dit de drukste niet-Indy-500 IndyCar-race sinds jaren, en om in zo’n veld jezelf als vierde te kwalificeren bij je debuut is een prestatie van formaat. Debutant in kwestie was Formule 2-coureur Christian Lundgaard, die de plaats in mocht nemen van Santino Ferrucci. Vooraan was het Pato O’Ward die de pole had gepakt, en met Palou op de zesde plek zou dat het begin kunnen zijn van een inhaalrace voor het kampioenschap. Rinus VeeKay ving de wedstrijd aan vanaf een negende plek, eentje achter zijn teamgenoot Daly. Het zou meteen zijn hoogste positie in de race zijn, want echt lekker ging het niet.
Na de vrije trainingen was het toch een beetje teleurstellend om Rinus Veekay op de zevende plaats van start te zien gaan. In tegenstelling tot teamgenoot Conor Daly (in z’n bijzondere nieuwe kleurenschema) kwam Rinus niet tot de Firestone Fast 6, terwijl hij wel zeer sterk was in het eerste deel van de kwalificatie.
